Page 6 -
P. 6

A A A A
                i
                 d
             a abide
               b
                  e
      B B
                               d
                                e
                               i
                             b
                            a abide is. Önemli bir kiflinin ya da olay›n hat›r-
      C C
                              lanmas›n› sa¤lamak için meydana getirilen
      Ç Ç
                              eser, an›t.
      D D
                               l
                            a abla is. 1. Bir insan›n, büyük k›z kardefli.
                                     .
                               a
                             b
                                    1
      E E
                                 p
                             c
                                 i
                               a
                                y
                            a acayip sf. Al›fl›lagelmiflin d›fl›nda, yad›rga-
      F F
                              nan, hayret uyand›ran.
      G G      Çanakkale
                 Abidesi
                             c
                                e
                                l
                              e
      ⁄ ⁄                   a acele z. H›zl› yap›lan, çabuk, tez, ivedi.
      H H                   a ac› is. 1. Dilimizde baz› maddelerin b›rakt›¤›
                                   1
                              ›
                                    .
                             c
                                            2
                                             .
                                                       “
                                                             ¤
                                                              u
                                                               n
                                                                    n
                                                                     a
                                                                  a

                                                                 k
                                                            u
                                                        Ç
                                                          o
                                                           c
       I I                    yak›c› durum. 2. A¤r›, s›z›. “Çocu¤un kana- -
                                                o
                                       ›
                                               y

                                  y
                                      s
                                    r
                                                 r
                                                  m
                                         o
                                            a
                                          k

                                        ç
                                     a
                                              ›
                                   a
                                             c
                                                      .
                                n
                                                     fl

                                                    u
                               a
       ‹ ‹                    y yan yaras› çok ac›yormufl.” ”
      J J                   a ac›kmak f. Açl›k duymak, yemek yeme ihtiya-
                               k
                                   k
                                  a
                             c
                               ›
                                m
      K K                     c› hissetmek.
                  abla
      L L
                             c
                                      1
                                       .
                                  k
                                 a
                               m
                               ›
                            a ac›mak f. 1. Yüre¤i s›zlamak, merhamet duy-
      M M                     mak.  2. A¤r›s›, ac›s› olmak.  3. Ac›laflmak,
                                                          3
                                   2
                                                           .
                                     .
      N N                     tad› ac› duruma gelmek.
      O O                   a aç sf. 1. Ac›km›fl, yemek yeme ihtiyac› hisse-
                                  1
                             ç
                                   .
      Ö Ö                     den. “Tok, aç›n hâlinden anlamaz.” 2. Yiye-

                                                   n
                                                  e
                                               l
                                   “
                                                i
                                                 d
                                                n
                                                     a
                                                            z
                                                           a
                                                                2
                                                              ”
                                                             .
                                                                 .
                                                        l
                                                       n
                                                        a

                                                         m
                                          ›
                                         ç
                                   T
                                           n
                                     o
                                      k
                                       ,
                                        a

                                              â

                                             h
      P P                     cek fleyi bulunmayan, fakir kimse.
      R R                   a açgözlü sf. Doymak bilmeyen, mal› ve para-
                                ö
                                  l
                                  ü
                             ç
                                 z
                               g
      S S        ac›          y› çok seven, ars›z.
      fi fi
                                   ›
                                         .
                                        1
                                 a aç› is. 1. Bir noktadan ç›kan iki yar›m
                                  ç
      T T                        do¤ru aras›ndaki aç›kl›k, zaviye.
      U U
                                                                .
                                   a aç›k sf. 1.  Kapal› olmayan.  2. Rengi
                                     k
                                                              2
                                    ç
                                           1
                                            .
                                     ›

      Ü Ü
                                                    3
                                                     .
                                   koyu olmayan.  3. Hesap sonunda
      V V                          bulunan eksiklik. 4. Ara. 5. Kolay an-

                                                    4
                                                     .

                                                            .
                                                           5
      Y Y         acele           lafl›l›r olan, sade.
      Z Z
                          6
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11